De wind in de zeilen tijdens jouw bevalling

 

Langs de ene kant, wordt er nog regelmatig gezegd dat je een bevalling niet kan plannen en dat je het maar “over je heen moet laten komen”. 
Dat het niet te plannen is, is waar.
Maar dat je het dan zomaar over je heen moet laten komen, is wel ‘n vrij naïeve gedachte.

Als je bij vb. voor het eerst van je leven gaat zeilen, dan ga je ook niet even een boekje over zeilen lezen en blindelings de open zee op, met stormachtig weer. 
Je leert eerst je boot grondig kennen; je leert oefenen hoe je kan werken met de stand van de zeilen; je leert de richting van de wind voelen, de stroming van het water op te merken, je oefent eerst es op een meer met rustig weer, etc.
En dan kies je een zeilmaatje dat bij je past en waar je goede afspraken mee kan maken.

En je weet dat je niet kan vechten met de wind en de stroming. Dat je soms zelfs een aantal dagen hebt te wachten om verder te gaan. Je leert een bepaalde overgave te kennen aan de natuurelementen.
En je weet ook: als er een storm op komt, kan je niet in je kajuit wegkruipen en wachten tot het overgaat. Je hebt voeling te houden met je boot, je zeilen en die krachtige wind. En alert, rustig mee te bewegen en te handelen met wat er gebeurd. 

En om lekker relaxt te zeilen, kies je dan niet voor stormachtig weer. Maar je kiest voor een lekker zeilweertje met windkracht 4-5. En als het even kan, met een mooi zonnetje. ;-)
Zo is dat met bevallen ook. 

Veel potentieel gaat helaas verloren, omdat vrouwen in onze cultuur in hun jonge jaren voeling met hun lichaam zijn kwijtgeraakt (en missen lichaamsbewustzijn/embodiment). 
Nog te weinig vrouwen weten wat hun ideale beval-omstandigheden zijn. En met alle enge en heftige verhalen die vaak verteld worden, voelt het wat onveilig. En vanuit die onwetendheid (en evt onveilige gevoel) hebben ze (onbewust) neigingen om te vechten; controle buiten zichzelf te zoeken of weg te vluchten. Wat heel menselijk en begrijpelijk is. Maar waardoor een bevalling flink moeilijker gemaakt kan worden.(vandaar die enge verhalen)

En langs de andere kant, zijn we steeds meer gaan willen weten, waar we aan toe zijn. We zoeken houvast in een ongekende (onzekere) situatie en willen het scenario kennen.
Daarbij hebben we samen een soort van “gemiddelden” vastgesteld voor een bevalling. Soms ook schema’s aangebracht. Als je binnen die schema’s of gemiddelden blijft, dan verloopt de bevalling “normaal”. 
Die gemiddelden en schema’s zorgen ook dat het bepaalde verwachtingen creeert. Interventies worden vrij snel ingezet om te sturen. Maar ook met interventies is sturing, zoals we die graag willen, niet altijd mogelijk. (Het is vechten met de wind/stroming)

Na jarenlange observatie, heb ik kunnen ervaren dat een bevalling haar eigen moment kent en alles behalve schematisch verloopt.
Dat een bevalling niet zo makkelijk in het vakje “normaal” valt te vangen. De ene bevalling begint langzaam en bouwt rustig op...en de ander gaat in eerste instantie heel vlot, krijgt dan een rustigere periode om daarna weer verder door te zetten. Nog iemand anders heeft na 30 min al een baby tje in de armen. 
Elke bevalling is weer uniek en heeft een eigen verloop.
Maar wat geeft jou dan wel houvast?

Je kan houvast vinden, door de voeling met je lichaam te herstellen en te leren werken met (lastige) lichamelijke sensaties.
En te leren hoe je je lichaam tijdens jouw bevalling optimaal laat werken door bewust stil te staan bij:
Wie ben jij? Waar wordt je rustig en ontspannen van? Wat geeft jou kracht? En welke hulp van je omgeving werkt voor jou het beste? 
Zodat je in jouw beval-flow kan komen, eigen aan jouw lichaam. 
En die beval-flow kan dan met momenten wat grillig en onvoorspelbaar zijn.
Maar dat geeft niet. Want jouw houvast zit in de verbinding die je voelt met je lichaam en jezelf , je baby ‘tje en je omgeving. En je weet dat je zo kan meebewegen met wat zich aandient en evt bij kan sturen als dat nodig is.

En dan is het net als met die zeilboot: als het even kan, kies je dan voor een zo relaxt mogelijk zeilweertje, zodat je heerlijk kan zeilen. En als er dan toch ‘n gekke wind of stroming komt opzetten, dan weet je hoe je je zeilen kan bijstellen; de wind en stroming kan gebruiken om zo te navigeren naar je bestemming.

#jouwbevalflow

#leerjelichaamtevolgen

#jouwhouvast